پروانهواره
در کتاب ریاضی راهنمایی، همیشه بخشی مربوط به رسم اشکال هندسی بود. از میان همهی آن شکلها، نگارهای که بیش از همه در خاطرم نقش بسته است رسم دو خط عمود و تقسیم هر کدام به ده بخش مساوی با نقطههای ریز بود. سپس نقطهی شماره n بر خط عمودی را نقطه 11 – n بر خط افقی وصل میکردیم تا یک قوس زیبا ساخته شود. در نگارهی هندسی بالا من این شکل را دو بار به صورت متقارن و پروانهمانند روی مقوا کشیدهام و سپس با مدادرنگ رنگآمیزی کردهام. در ادامهی مطلب، چند فیلتر بر روی نگارهی هندسی به کار بردهام و طرحهای گوناگونی ایجاد کردهام. ادامه مطلب ...
شکل بالا را با الهام از طرح پنجرهی گرد و چوبی یکی از خانههای تاریخی کاشان رسم کردم. این پنجره و شیشهکاری آن چنان دلم را ربود که تصمیم گرفتم طرح آن را بر روی کاغذ بازآفرینی کنم. در ادامهی مطلب نسخههای ویرایششدهی نگارهی بالا را میتوانید بیابید.
ادامه مطلب ...
چهارضلعیهای نامنتظم
تمام زمینهی نگارهی بالا را با الگوریتمی منظم با چهارضلعیهای نامنتظم کشیدهام و سپس آنها را با مدادرنگ با چهار رنگ پر کردهام. من کادر را هم جزء ضلعهای اشکال انگاشتهام. البته میشد شکلهای کناری را به سمت بیرون کادر کشید و این موضوع را به مخاطب القاء کرد که این اشکال جزئی از بینهایت شکل اینچنینیاند. ایدهی رسم این کار را وامدار طرح کاشیکاریهای زیر یکی از پلهای بزرگراه امام علی (ع) تهران نزدیکی محلهی ازگل هستم که یک آن از درون تاکسی دیدم. در ادامهی مطلب میتوانید نسخههای ویرایشیافتهی نگارهی بالا را بیابید.